- MÜEZZİNÎN
- (Müezzin. C.) (Ezan. dan) Müezzinler. Ezan okuyanlar
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
ezan — is., din b., Ar. eẕān Müslümanlıkta namaz vaktini bildirmek için müezzinin yüksek sesle yaptığı çağrı Emirgân Camiinden yankılanan sabah ezanını duydular. A. İlhan Birleşik Sözler ezan saati ezan vakti akşam ezanı ikindi ezanı öğle ezanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
minare — is., mim., Ar. menāre Namaz vaktinin geldiğini bildirmek için camide müezzinin ezan okuduğu, sala verdiği, şerefesi olan, çoğunlukla taştan, yüksek ve ince yapı Sokak kapısını çalarken, minarede akşam ezanı okunuyordu. Y. Z. Ortaç Birleşik Sözler … Çağatay Osmanlı Sözlük
müezzinlik — is., ği Müezzin olma durumu veya müezzinin görevi Birleşik Sözler başmüezzinlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜEZZİN — (C.: Müezzinîn) Ezan okuyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İKAMET — Bir yerde kalmak. Oturmak. * Müezzinin kamet getirmesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük